Biegunka u półtorarocznego dziecka - co podać?

Biegunka u niemowlaka to sygnał, że w organizmie maluszka dzieje się coś niedobrego. Gdy w pieluszce co rusz pojawia się wodnista kupa, nie możemy przejść obok tego obojętnie. Przyczyny rozwolnienia u 1,5 rocznych dzieci są różne, podobnie jak różny bywa jej przebieg. Częste oddawanie półpłynnego stolca może być bardzo niebezpieczne, ponieważ może doprowadzić do odwodnienia. Z drugiej strony nie ma co wpadać w panikę: biegunka stanowi bowiem naturalną reakcję organizmu, dzięki której ma on szansę oczyścić się z toksyn i tym samym uniknąć poważniejszej infekcji. Co robić, gdy biegunka pojawi się u półtorarocznego niemowlaka? Co można podać maleństwu by złagodzić objawy tej nieprzyjemnej dolegliwości?

Biegunka u 1,5 rocznego dziecka – objawy

Typowe objawy biegunki u dzieci karmionych piersią to przede wszystkim większa niż zwykle częstość wypróżnień i oddawanie płynnych lub półpłynnych stolców. Dziecko jest niespokojne, płacze i grymasi przy jedzeniu. Niekiedy w kale pojawia się domieszka śluzu, krwi lub ropy. U niemowlaków karmionych mieszankami modyfikowanymi biegunkę można rozpoznać jeszcze łatwiej. W tym przypadku o rozwolnieniu możemy mówić wtedy, gdy dziecko w ciągu 12 godzin odda od kilku do kilkunastu luźnych, wyraźnie rozwodnionych stolców. Przy rozpoznawaniu biegunki u dzieci kluczowe są zatem dwie kwestie: częstość wypróżnień i konsystencja kupy. Pamiętajmy, że rozwolnienie nie jest chorobą, lecz objawem. W niektórych przypadkach problem wymaga pogłębionej diagnostyki, ponieważ przyczyna niekoniecznie jest zlokalizowana w brzuszku.

Biegunka u 1,5 rocznego dziecka – przyczyny

Wyróżniamy dwa typy biegunki u niemowląt: ostrą i przewlekłą. Ostra trwa nie dłużej niż dwa tygodnie i najczęściej jest związana z zakażeniami bakteryjnymi (np. pałeczkami Salmonelli) i wirusowymi (głównie rotawirusami) lub infekcjami ogólnymi (np. zapaleniem dróg oddechowych). Niekiedy biegunka może wskazywać na zakażenia pasożytnicze przewodu pokarmowego. Ponieważ ma ona charakter nagły, może prowadzić do odwodnienia i wystąpienia zaburzeń elektrolitowych. Jeżeli objawy utrzymują się dłużej niż 14 dni mówimy o biegunce przewlekłej. Czynnikami wywołującymi tę przypadłość mogą być nietolerancje i alergie pokarmowe (np. uczulenia na laktazę czy białka mleka krowiego spożywanego przez karmiącą matkę), skutki uboczne po antybiotykoterapii, zakażenia poinfekcyjne, zaburzenia systemu immunologicznego, zespół jelita drażliwego czy nieprawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego. Przewlekła biegunka może doprowadzić do wystąpienia niedoborów składników odżywczych i witamin oraz zaburzeń elektrolitowych.

Co podać na biegunkę u 1,5 rocznego dziecka?

Jeśli nasze maleństwo dopadła biegunka, to po pierwsze powinniśmy z nim pozostać w domu. Lepiej odpuścić sobie spacery w tym czasie nie tylko dlatego, że na dworze trudno jest zachować zasady higieny podczas zmiany pieluszki, lecz również dlatego, że w przypadku rozwolnienia wywołanego zakażeniami bakteryjnymi lub wirusowymi można zarazić innych. Przy biegunce maluszek potrzebuje przede wszystkim spokoju, a o ten najłatwiej przy ograniczeniu bodźców z zewnątrz. Zdecydowanie najgroźniejszym skutkiem ubocznym podczas rozwolnienia jest odwodnienie organizmu. Maleństwo może utracić w ten sposób nie tylko wodę, lecz także cenne elektrolity – jony soli niezbędne do prawidłowego funkcjonowania ustroju. Do zaburzeń elektrolitowych może dojść zwłaszcza przy ostrym rozwolnieniu. Co może wskazywać na to, że dziecko jest odwodnione? Przede wszystkim wzmożone pragnienie i rzadsze niż zazwyczaj oddawanie moczu. Inne symptomy to wysuszona śluzówka ust i nosa, utrata elastyczności skóry, „płacz bez łez”, zmniejszenie masy ciała i zapadnięte gałki oczne. Niewielkie odwodnienie można leczyć sposobami domowymi, natomiast cięższe przypadki wymagają niezwłocznego zgłoszenia się do lekarza. Czasami konieczna jest nawet hospitalizacja. Jak uniknąć odwodnienia u dziecka? Po pierwsze należy zapisywać, ile płynów maluch przyjmuje, a ile traci (na tej podstawie lekarz będzie mógł przepisać odpowiedni rodzaj i ilość płynu elektrolitowego). Po drugie, niemowlę należy dopajać. Malca poimy często, lecz małymi porcjami. Jeśli dziecko zna już smak marchewki, możemy podawać mu zupkę z tego warzywa – pomożemy w ten sposób zagęścić wodniste stolce. Przepis na marchwiankę jest bardzo prosty: wystarczy ugotować w ½ litra wody 50g obranej i pokrojonej marchewki, następnie zmiksować ją na gęstą papkę, dodać wodę i znów zagotować. Zupkę podajemy w niewielkich porcjach. W celu przywrócenia równowagi mikroflory przewodu pokarmowego możemy zastosować probiotyki. To specjalne preparaty zawierające dobroczynne bakterie jelitowe (przede wszystkim Lactobacillus reuteri), niezbędne do prawidłowego przebiegu procesu trawienia i wydalania. Najwygodniejsze do podawania są probiotyki w kroplach. Starannie wyselekcjonowane szczepy Lactobacillus reuteri to doskonałe uzupełnienie mikroflory jelitowej noworodków i niemowląt cierpiących na problemy żołądkowe. Oprócz tego pamiętajmy, by zadbać o skórę maleństwa. Po każdej zmianie pieluszki ciało malca myjemy przegotowaną wodą, osuszamy skórę ręcznikami jednorazowymi i natłuszczamy ją kremami lub maściami chroniącymi przed odparzeniami. Aby zapobiec podrażnieniom przy myciu dokładnie sprawdzamy, czy w fałdkach na pupie nie zostały resztki kału.

Biegunka u 18 miesięcznego dziecka – kiedy iść do lekarza?

Jeśli pomimo podjętych działań objawy biegunki nie ustępują, zalecana jest wizyta u pediatry – zwłaszcza wtedy, gdy dziecko gorączkuje i ma objawy odwodnienia. Konsultacji lekarskiej wymaga też każdy przypadek biegunki przewlekłej. Choć rozwolnienie u 18 miesięcznego dziecka można dosyć łatwo rozpoznać, rodzice nie są w stanie jednoznacznie wskazać jego przyczyny. Pełną diagnozę może postawić jedynie specjalista. Lekarz zleci najpewniej wykonanie odpowiednich badań i na podstawie ich wyników ustali sposób leczenia choroby podstawowej. Jeżeli do wywołania biegunki przyczyniła się alergia lub nietolerancja pokarmowa, lekarz najpewniej zaleci karmiącej mamie zmianę diety (dla dzieci karmionych mlekiem modyfikowanym najprawdopodobniej trzeba będzie zmienić mieszankę). Jeśli chodzi o sam sposób żywienia niemowląt z biegunką nie ma konieczności wprowadzania większych modyfikacji. Przy ostrym rozwolnieniu najważniejsze jest nawadnianie i uzupełnianie elektrolitów. Najlepiej, by rodzaj płynu nawadniającego był wybrany przez lekarza pediatrę. Pamiętajmy, by 18 miesięczne dziecko miało taki sam sposób żywienia jak przed wystąpieniem objawów biegunkowych! Nie należy ograniczać częstości karmienia.