Informacje zawarte w tej części witryny internetowej są przeznaczone wyłącznie dla pracowników służby zdrowia. Niniejszym potwierdzam, że jestem profesjonalistą.
Niestety, ponieważ nie jesteś pracownikiem służby zdrowia, nie możemy udzielić Ci tych informacji.
Upał, suche powietrze, gorączka, wymioty lub biegunka – to wszystko czynniki, które sprzyjają odwodnieniu organizmu. U dzieci stan odwodnienia następuje bardzo szybko i może być tragiczny w skutkach. Jak rozpoznać objawy odwodnienia u dziecka?
Upał, suche powietrze, gorączka, wymioty lub biegunka – to wszystko czynniki, które sprzyjają odwodnieniu organizmu. U dzieci stan odwodnienia następuje bardzo szybko i może być tragiczny w skutkach. Jak rozpoznać objawy odwodnienia u dziecka?
Objawy odwodnienia u dziecka to coś, co powinien umieć rozpoznać każdy rodzic. Dlaczego? Niedobór płynów w organizmie jest niebezpieczny dla każdego człowieka – bez wody jesteśmy w stanie przeżyć zaledwie kilka dni, podczas gdy brak jedzenia można wytrzymać przez znacznie dłuższy czas. Warto jednak wiedzieć, że odwodnienie u dziecka jest bardziej niebezpieczne niż u dorosłego. Dlaczego? Z kilku powodów. Po pierwsze nerki małego dziecka nie funkcjonują jeszcze w pełni dojrzałe, dlatego nie potrafią w odpowiednim momencie uruchomić systemu zagęszczania moczu – to naturalny mechanizm obronny, który ogranicza wydalanie wody z organizmu, przez co hamuje tempo odwadniania. Poza tym organizm małego dziecka ma wyższy procent wody w ogólnej masie ciała niż organizm człowieka dorosłego. W przypadku dorosłych, w zależności od płci oraz budowy ciała odsetek ten wynosi od 45 do 65. Natomiast u dzieci woda ustrojowa stanowi w zależności od wieku i budowy ciała od 60 do aż 80 procent ogólnej masy ciała. Dlatego też odwodnienie u dziecka postępuje zdecydowanie szybciej.
Oznaki odwodnienia u dziecka mogą być bardzo różne – niektóre z nich jednoznacznie wskazują na ten problem, inne należy traktować jako dodatkowe wskazówki. Pierwsze oznaki odwodnienia u dziecka to wzmożone pragnienie, suche usta, język i śluzówka. Odwodnione dziecko jest apatyczne, senne, może być też marudne i płaczliwe. Odwodnieniu często towarzyszy płacz suchy, bez łez. Dziecko rzadziej oddaje mocz, ma on ciemniejszy kolor niż zwykle. Dziecko może też skarżyć się na zawroty głowy, mieć trudności z mówieniem i płynnym poruszaniem się. U niemowląt objawem odwodnienia jest też zapadnięte ciemiączko, u starszych dzieci – zapadnięte oczy, dające efekt wyraźnie zaostrzonych rysów twarzy. Dziecko może też mieć przyspieszoną pracę serca. Jeśli chcemy sprawdzić, czy dziecko jest odwodnione, możemy wykonać prosty test: należy nacisnąć paznokieć dziecka tak, by doszło do zblednięcia skóry, co zwykle następuje po około pięciu sekundach. Następnie zwalniamy ucisk i sprawdźmy, po jakim czasie skóra odzyska kolor. U dziecka zdrowego i bez niedoboru płynów powinno to nastąpić w ciągu dwóch sekund. Jeśli zajmuje to więcej czasu mamy do czynienia z tak zwanym spowolnionym nawrotem kapilarnym, co wskazuje na odwodnienie organizmu.
Oznaką odwodnienia jest też spadek masy ciała – od tego, jaki procent masy ciała dziecko straciło zależy, czy lekarz zakwalifikuje odwodnienie u dziecka jako lekkie, umiarkowane czy ciężkie. Uwaga, w przypadku niemowląt i małych dzieci nie wolno lekceważyć nawet lekkiego odwodnienia.
Najczęściej odwodnienie u dziecka pojawia się jako konsekwencja infekcji układu trawiennego, a konkretnie – towarzyszących infekcji wymiotów i biegunki. To właśnie w trakcie biegunki i wymiotów organizm wytraca wodę w dużo większym tempie, niż dzieje się to u zdrowego dziecka. Także ocenie się związane z wysoką gorączką sprzyja utracie wody z organizmu. Do odwodnienia u dziecka może też dojść z powodu trudnych warunków zewnętrznych: gdy panują wysokie temperatury, a powietrze jest suche, organizm malucha potrzebuje dużo więcej płynów niż zazwyczaj. Problemem sprzyjającym odwodnieniu u dziecka może być też zaburzone odczuwanie pragnienia. Dlatego bardzo ważne jest, by opiekunowie czuwali nad tym, by dziecko piło właściwą ilość wody i regularnie uzupełniało płyny. Aby zapobiec odwodnieniu należy już od początku rozszerzania diety u niemowlęcia wyrabiać nawyk częstego picia niewielkich ilości wody – to najlepsza metoda, by utrzymać odpowiedni poziom płynów w organizmie.
W przypadku odwodnienia u dziecka hospitalizacja zdarza się częściej niż u osób dorosłych, którym łatwiej jest uzupełnić utracone płyny poprzez ich przyjmowanie doustne. Na konieczność hospitalizacji wskazują:
Zawsze też przypadku wysokiej gorączki, silnej biegunki i wymiotów należy skonsultować się z pediatrą, który oceni, czy niezbędne jest skierowanie do szpitala, czy wystarczy leczenie i uzupełnianie płynów w domu.